De oorlog, als een zerk
ligt onder mijn bestaan
Toen ik het leven ingetild werd
was dat het platform
dat mij leerde lopen
kijken en verstaan
Al voelend met mijn voeten
vond ik steeds de weg
in de zovele nachten
zonder maan
Mooi grijs en hard bevroren
het vliegtuig van gevouwen
licht, een pluim van rook
de vleugel, gesneuveld in het
landschap ligt
Er bleven kale plekken over
ze maakten zich tot gids
Op de ontdekkingstocht
door mijn leven heb ik
als voertuig genoeg
aan mijn ogen
Gedicht: Elly de Waard, In Die Tijd Die
