DAT het herhalen
dat je naar iemand verlangt
het verlangen afstompt of
de klanken macht krijgen
over hun betekenis.

Hoe arm de verbeelding
zonder haar evenbeeld
in het concrete is,
hoe arm de taal alleen,
de koppige woorden …

Zij knoopt haar brieven aan mij in haar
handschrift,
dat als een ruim netwerk waarin zij zij
zinnen en betekenisen vangt
over de bladspiegel

gekamd ligt,

dierbaar ….

Ik was van vloeibaar
vuur, het donkere
bloed vlamde als
mahonie in mij op.
Een teddybeer
of pop was ik, met
vuur gevuld, een bot-
loze structuur
waarin het bloed,
van zijn aderen
bevrijd, als in een leren zak rond-
kolkte van mijn voeten
tot mijn hersentop.