ZONDER NOSTALGIE

 

 

De innerlijke ruimte is
is zo immens – dat zij vanzelf
iets aanreikt, er is altijd wel
een plek of een moment

De vrijheid na een straffe
werkweek maakt haar manifest
Onder de vreugde van wat drank:
relax! en kom meteen terecht
op een der pleinen van Parijs
aan een lunch in de open lucht
bij een festival of een congres
van dichters uit Europa –
het is zo’n dertig jaar terug
Je hebt je makkers (het zijn ook
vrouwen) om je heen en iedereen
is jong en voelt zich op de top
van wat hij kan of wat dan ook
En nu, hierdoor al bijna uitgerust
geniet je opnieuw van dat geluk
Het is goed zoals het is geweest
en goed nog steeds

 

Gedicht: Elly de Waard; uit: De Aarde, de Aarde

Geplaatst in De aarde de aarde | 2 reacties

HET INTERNET IS DE WERELD NIET

 

In het geheugenloze tijdperk
dat wij beleven,  waarin sporen
van het verleden of de geschiedenis

op de luidst klinkende voorkeur
kunnen worden weggeschreven
raken wij steeds verder opgesloten
in de schijngestalte van een wereldstad

met straten vol verleidelijkheden
die uiteindelijk blijken dood te lopen
ook al zijn de nog zo onafzienbaar lang

 

Gedicht: Elly de Waard, Meestal tussen Bomen

 

Geplaatst in Algemeen | 1 reactie

HET BOS EN IK

 

Wat is een tuin? een stukje grond
omheind vanwege eigendom,
in mijn geval is het een bos.
Er zit geen plan achter mijn tuin,
hij is gegroeid zoals de bomen.

Op een bepaalde dag ben ik
begonnen met naar licht te zoeken
omdat er nergens nog zon was:
hangende takken snoeide ik
om weer rechtop te kunnen lopen.

Struiken en kreupelhout verstikten,
zag ik, statige oude bomen:
ik begon ze te bevrijden,
maaide meer en meer het gras
om ze een plateau te geven

dat hun schoonheid zichtbaar maakte;
er kwam schaduw, er kwam licht
dat ook uitzicht met zich meebracht.
Tuin werd ruimtelijk en landschap
en met trots dragen de stammen,

opgeschoond tot zuilen, nu hun
bladeren- of naaldenkroon.
Zo is mijn partnerschap met
de natuur, de wildernis, die
ook die van mijn binnenste is.

Coda:
Wie de ouderdom haalt en wordt
tot hoe hij in aanleg werd bepaald
is uitzonderlijker dan de horde
ongedefinieerden die nog dwaalt.

 

Gedicht: Elly de Waard
Foto: Peter Verheijen, Vogelwater

 

 

Geplaatst in Algemeen, Meestal tussen bomen | 1 reactie

THUISKOMST MH17 JULI 2014 – 2024

 

Gedicht: Elly de Waard, zoals gepubliceerd op de voorpagina van TROUW

Geplaatst in Algemeen | 1 reactie

UIT ROME

 

Ik denk aan je, hoe je ontsluit
Het lege huis dat vochtig is
van zuchten in zichzelf en on-
Gebruik. Hoe je de post
Die op de vloer verspreid ligt
Raapt en vuur en licht en voedsel
Maakt. Ik ben er nog maar even
Niet, maar lang kan dat al lijken.

In donkere ogen zag ik jou.
Na deze tweede hele dag
Klom ik tot hoog boven de stad
Waar het licht dooft in het moee,
Altijd groene loof en mat
Hoe ver ik van je was: in onver-
Zettelijker kijken staart de nacht
Terug en wil niet wijken.

 

Gedicht: Ely de Waard, uit Strofen

Geplaatst in Strofen | Een reactie plaatsen