IN HET HALOGEEN

 

En de daken, met mos beslagen
hun landschap gelijken
in zijn afwisseling van gele en grijze
velden, bespikkeld met geschoren vee

De muren van de huizen zo volmaakt
aan de aarde verwant, want
gebakken ervan, in hun vervaalde rood
en geel zijn het grote kluiten van grond

Er is veel hemel boven een mens op
deze plek en zo er al sprake zou zijn
van steden, dan zijn de straten er nauw

en kronkelend, uitgespaarde beddingen
voor stroompjes van mensen die kabbelen
tussen rotsen en struiken van steen

 

Gedicht Elly de Waard, In het Halogeen
Schilderij:Hockney 

 

 

Geplaatst in De aarde de aarde | 2 reacties

DODENHERDENKING 2024

AMSTERDAM – Overzicht van de Dam tijdens de Nationale Dodenherdenking op de Dam. ANP POOL ROBIN VAN LONKHUIJSEN

 

De wind kwam aangestoven als geschreeuw
van het Rokin. De massa op de Dam

als willoos blad in een novembervlaag
in dwarrelende beweging ging –

 

Foto ANP, zie boven
Gedicht: Elly de Waard, De Aarde, de Aarde

Geplaatst in De aarde de aarde | 1 reactie

AAN JOU

 

 

Dat wat het waarste was aan jou
kan ik misschien pas nu
in zijn betekenis begrijpen:
‘Ik kan je niet weerstaan.’

Maar weerstand was jouw trouw
daaraan, o vanzelfsprekendheid
o paradox, altijd –
in botsing met de mijne

 

 

 

Gedicht: Elly de Waard, In het Halogeen

Geplaatst in Algemeen | 1 reactie

VANUIT DE DIEPTEN

 

Vanuit de diepten
van de slaap, onder
mijn oogleden vandaan
komt eindelijk mijn blik
de jouwe tegen, maan

geliefde, rond licht oog
op mij gericht, knipperend
met nog jong gebladerte

 

 

 

 

Gedicht: Elly de Waard, In het Halogeen

 

 

 

Geplaatst in In het Halogeen | 1 reactie

OORLOG

 

Vervallen tuin, verwilderd
bos. Er is niets sterkers dan

het groeien en het tomeloos groeien zit
elkaar tot dood makens toe in de weg

En er is geen oplossing te vinden
dan in oorlog, bij ontstentenis van overleg

 

 

Gedicht: Elly de Waard

Geplaatst in In het Halogeen | 8 reacties