BRYAN FERRY IN GRONINGEN

Geplaatst op 23 mei 2019 door EdW

 

IN OUR TIME OF LIVING

Het is muziek, muziek
die de tijd draagt, elke tijd –
meer dan ooit die wij leefden

Ik luisterde naar wat
een halve eeuw geleden
ik bij mij droeg  – hervoelde

de vervoering die
gelaagdheid gaf aan wie ik was.
Door ruimten met een wormgat

als een keel, stroomde en
echode de zang, die aangekleefd
door woorden en de hoor

en wederhoor van koren
ons stuwde uit onszelf, op weg
op weg, naar het geheel!

 

Beeld: Bryan Ferry in de Oosterpoort te Groningen, door Alfride Groenewold
Gedicht: Elly de Waard, uit In Die Tijd Die

Geplaatst in In die tijd die | Een reactie plaatsen

IN MEMORIAM PEERKE (20/10/2007 – 14/05/2019)

Geplaatst op 15 mei 2019 door EdW

De steden op aarde spreiden
in de nachten een tapijt van licht

maar mijn ogen zijn op het
sneeuwen in mijn glazen bol gericht –

Door lang vergeten namen
en de blinde vlekken van gezichten

ben ik omringd, tot ik tijdens dit
zoekend schrijden door het dodenrijk

mijn nooit vergeten honden
aan mijn zijden vind –

De steden op aarde spreiden
in de nachten een tapijt van licht

waarop mijn beide honden kunnen
rusten van hun hervonden plicht

mij te begeleiden

 

Geplaatst in Algemeen | 6 Reacties

PENTHOUSE LOVESONG

Geplaatst op 10 mei 2019 door EdW

Voor Cara

In de vroege, nog nachtelijke
ochtend ligt de stad aan haar voeten.
Zijn lichtjuwelen als een gift
rondom haar uitgestald tot aan

de horizon. Haar met parels
en lichten bespikkelde borsten zijn
hemelkoepels, hemelzwoegers,
op het ritme van hartslag en

ademhaling reikend naar het
hoogste punt, de overgang
van stad naar lichaam naar licht en
wolken, in concentrische cirkels

en golven uitgezet. Ik die
haar samenhang heb uitgedaagd, ben
aangegaan, draag haar op handen, heb
haar als een handschoen aan.

 

Elly de Waard, uit: Van cadmium lekken de bossen

Geplaatst in Een Wildernis van Verbindingen | 1 reactie

DODENHERDENKING

Geplaatst op 4 mei 2019 door EdW

 

De witte rozen in de kransen
waarmee de doden op de Dam
worden herdacht, krijgen de tijd
ons toe te spreken in de twee
minuten stilte die het land
voor ze in acht neemt

In de coulissen van hun stijf
opeen gevouwen, ongerepte
bloemblad opent zich het labyrint
van wat een bloeiend leven is
met terugwerkende kracht
tot aan de knop: om ons te doen
beseffen dat het daar brak –

 

Gedicht: Elly de Waard, uit Het Heterogeen, 2019

Geplaatst in Algemeen | 3 Reacties

EEN BLAUWE, GLANZENDE KERN

Geplaatst op 2 mei 2019 door EdW

Een blauwe, glanzende
kern, geconcentreerd azuur,
vanwaaruit was het dat ik
leefde. Hoe geruisloos dreven
de wolken door haar heen, hoe
laag hingen haar luchten en
hoe somber kon zij bedolven
raken, dan weer met vlokken
zonnestof bestoven. Bol
waarin de toekomst ligt

verborgen. Nu spiegelen zich
vluchten pelikanen in haar
af, op weg naar verre
plekken om er te paren. Soms
zal er daar dan een zijn die
uit zijn tooi een veer neemt,
zijn hagelwitte vleugel tot
papier verheft en schrijft,
als ik misschien, aan zijn
vergeetboek, en alleen blijft.

 

Elly de Waard, Een Wildernis van Verbindingen

Geplaatst in Een Wildernis van Verbindingen | Een reactie plaatsen