1957 – 2004
Er zijn dingen die je haast
niet kunt zeggen, zo erg –
De zwijgende slachter, die
Theo van Gogh vermoordde
ging even vanzelfsprekend
voorbij aan diens zo veelzeggende
laatste woorden – neergeschoten
liggend op straat nóg ten voeten uit
de democraat – Genade
genade, we kunnen er toch over
praten? – En sneed de keel (waarin
de stem) tot aan de wervels toe open –
Gedicht: Elly de Waard
RUIS, branding, waai o ondoorgrondelijke
wind en effen voor mij het geluid van
zoveel woorden, zoveel loos gepraat dat
zich in mijn hoofd bevindt, een dictatuur
van timbres, intonaties, flarden taal
van anderen, tot gek makens toe
echoënd, allemaal, hun graffiti
op de muren van mijn ziel, een straf van
god, een dodencel, waarin ik de uren
die ik nog te gaan heb, tel, in dat kaal
vertrek en de lachmachine is er
altijd aangezet – o branding,
golven, spoel zo mogelijk met geweld
dit strand schoon, opdat overblijven kan
het witte, weer ontvankelijke zand
waar zon of water, schaduwwolken of
een neersuizende wind zijn eendere
altijd andere geheim in schrijven kan –
Gedicht: Elly de Waard
KRUISPUNTEN
Mijn lichaam, nu dat we niet veel langer meer samen zullen optrekken
begin ik een nieuwe tederheid voor je te voelen, heel rauw en onvertrouwd,
als wat ik mij herinner van liefde toen ik jong was –
liefde die vaak zo dwaas was in zijn doelstellingen
maar nooit in zijn keuzes, zijn intensiteiten
Te veel verwachtingen van tevoren, te veel dat niet beloofd kon worden –
Mijn ziel is zo angstig geweest, zo heftig;
vergeef haar haar bruutheid.
Alsof het die ziel was, beweegt mijn hand zich nu voorzichtig over je,
niet met de wens er kwaad mee te doen
maar verlangend, tenslotte, om uitdrukking te bereiken als substantie:
het is niet de aarde die ik zal missen
het is jou die ik zal missen.
Louise Gluck, Crossroads
Vertaling Elly de Waard
September en de atmosfeer is stil
er valt nog nauwelijks een blad
zelfs op de kleinste schaal van zichtbaarheid
houdt de natuur zich in, de minuscuulste
bloei treedt aan het licht, er is
alleen verademing – ook in mijzelf
het is mijn geboortemaand, een
cyclus komt ten einde en er wacht
een zoveelste begin, een nieuwe jaarring
Gedicht: Elly de Waard
